Rok 1939
Rok 1939. Wrzesień.
„Dnia pierwszego września roku pamiętnego wróg napadł na Polskę z kraju sąsiedniego”. Tak brzmią słowa piosenki z filmu „Zakazane piosenki.”
Niemcy zaatakowały Polskę z trzech stron: z Czech od południa, z Niemiec od zachodu i z Prus Wschodnich z północy. Punktem stycznym tych uderzeń była Warszawa. Atak Niemców z zachodu był najsilniejszy. Do zatrzymania ataku z zachodu i marszu na Warszawę , wyznaczono armię „Poznań” pod dowództwem gen. T. Kutrzeby. Armia „Pomorze” pod dowództwem gen. W. Bortnowskiego miała bronić przed atakiem z Pomorza Zachodniego i Prus Wschodnich. W dniach 5 i 6 września sytuacja armii polskich stała się bardzo niekorzystna. Od północy i południa zostały przełamane główne linie obrony. Armia „Pomorze” poniosła ciężkie straty w borach tucholskich walcząc z 4 armią nieprzyjaciela. Niemiecka 8 i 10 armia ominęły pozycje obronne armii „Poznań” od południa, kierując się na styk armii „Poznań” i „Łódź”. W niebywale szybkim tempie Niemcy parły na Warszawę i rejon środkowej Wisły. W tej sytuacji Wódz Naczelny marszałek Rydz Śmigły wydał rozkaz marszu armiom „Poznań” i „Pomorze” w kierunku Warszawy.
